Enkele van onze vierderjaars kregen de kans om het asielcentrum op Linkeroever te bezoeken en er te spreken met vluchtelingen. Deze ervaring en alle verhalen en impressies delen zij graag met u!
Het was een heel interessante dag! Als je al die mensen daar ziet en je beseft wat voor een weg ze helemaal hebben afgelegd ben je toch even stil. Het pakkendste verhaal vond ik van de persoon die we het laatst spraken omdat hij heel zijn familie en cultuur heeft achtergelaten om met zijn vrouw naar hier te vluchten. Natuurlijk besef ik dat dit bij veel van de vluchtelingen zo is.
Ik was persoonlijk wel verschoten dat de vluchtelingen nog zoveel luxe hadden, dit had ik anders verwacht.
Het was een heel leerrijke dag! Bedankt dat jullie mij de kans hebben gegeven om dit te ervaren!
Yinte Simons – 4 STWa
Mijn ervaringen waren vooral het feit dat we echt moeten weten hoe goed we het hebben!
De getuigenis van de man die zijn familie heeft moeten achterlaten vond ik zeer emotioneel.
Céline Vorsselmans – 4 H
Deze ervaring was geweldig! Het is zo hartverwarmend om gezinnen of mensen daar gelukkig te zien met elkaar. Iedereen is blij, maar ze zijn er nog niet. De meeste moeten nog een lange weg afleggen naar hun "droom"-toekomst, andere moeten afwachten of ze positief of negatief ‘gekeurd’ worden.
Het is mooi om te zien hoe verwelkomend de begeleiders en vrijwilligers zijn. Ik heb enorm veel respect voor hen dat ze deze mensen willen opvangen na hun lange tocht en ze een warm onderdak geven.
Het was zeker de moeite waard. We moeten dit veel vaker doen!
Anka Vermeeren – 4 O&R
Ik vond het bezoek enorm pakkend. Ik stond ervan versteld dat zoveel verschillende nationaliteiten/culturen eigenlijk geen tot weinig conflicten hebben met elkaar. Ook de instelling van de mensen: ze weten dat ze nu veiliger zijn dan voordien maar ze kunnen natuurlijk niet voor altijd daar blijven en toch had bijna iedereen een glimlach op zijn gezicht. Het verhaal van de man uit Sierra Leone was echt ‘wauw’. Ik was sprakeloos, ik wist echt niet hoe ik erop moest reageren. Het feit dat je door je familie verbannen wordt omdat je verliefd bent op iemand van een andere nationaliteit/kleur is echt onvoorstelbaar. Ik vond het enorm leerrijk en het zal me lang bijblijven.
Laura Van Dessel – 4 STWc
Mensen zijn mensen
Al eender met wat voor landsgrenzen
Mensen worden niet geboren om te vluchten
ze bestaan om echt te leven en niet te hoeven zuchten
Waarom geen vrede sluiten waarom al deze gruwelijkheden
Mooie persoonlijkheden andere verhalen met verbondenheden
We zijn allemaal mensen die om hulp roepen en smeken om vrede
Help elkaar waar nodig, zulke mensen als in Linkeroever heeft de wereld meer nodig
Kato Laps – 4 STWc
Moed en (wan)hoop
Wat mij vooral bijbleef, was de moed en hoop die iedereen voortdreef. Die was overal: bij de mensen die we spraken, de hulpverleners ... Voor we naar het asielcentrum gingen, had ik verwacht dat het een heel erg zware ervaring zou worden en dat we met een krop in onze keel terug naar huis zouden gaan. Het tegendeel was waar. Het was uiteraard geen gemakkelijke ervaring, maar er leefde zoveel positivisme in de meeste mensen. We spraken onder andere met iemand die zijn familie heeft achtergelaten en met de liefde van zijn leven is weggevlucht om een nieuw leven te beginnen ... En toch was hij nu een relatief gelukkige persoon, ondanks de vele beperkingen die hij ondervindt of heeft ondervonden. Vele vluchtelingen hebben een zware beproeving doorstaan, en ik wens hun allemaal het allerbeste toe. Zij zijn voor mij het grote voorbeeld van: "Hoop doet leven."
Yasmine Iu – 4 STWb
